by 
Łuszczyca, to przewlekła, nawracająca choroba zapalna skóry. Zmiany skórne pojawiają się najczęściej na łokciach i kolanach, a także w okolicy owłosionej skóry głowy. W początkowej fazie choroby charakteryzuje się ona występowaniem czerwonych, drobnych grudek na skórze, natomiast zaawansowana postać choroby, to rozległe, plackowate zmiany pokryte srebrzystą łuską. Niestety jak dotąd łuszczyca jest nieuleczalna. Można jedynie złagodzić jej przebieg.
Łuszczyca należy do chorób autoimmunizacyjnych, jest częstą przyczyną problemów dermatologicznych i jest uwarunkowana genetycznie. Może występować w każdym wieku, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. U niektórych pacjentów można zauważyć zmiany w układzie kostno-stawowym, które w skrajnych przypadkach powodują nieodwracalne kalectwo. Łuszczyca, to jedna z najczęstszych chorób skóry.
Łuszczyca – kiedy może nas dotyczyć?
Istnieją czynniki stwarzające ryzyko łuszczycy lub nasilające jej objawy, są to czynniki fizyczne, czyli dermabrazja, szczepienia, oparzenia, ukłucia owadów, iniekcje, rany chirurgiczne, skaleczenia, zadrapania, tatuaże oraz promieniowanie ultrafioletowe. Ponadto łuszczycy sprzyjają również ostre i przewlekłe infekcje paciorkowcowe oraz przewlekłe infekcje bakteryjne i grzybicze. To jeszcze nie wszystko… Kolejne czynniki,które mogą powodować powstawanie łuszczycy, to dermatozy zapalne, takie jak półpasiec, ospa wietrzna, trądzik oraz łojotokowe zapalenie skóry, a także czynniki hormonalne – menopauza, okres dojrzewania i ciąża! Również niektóre przyjmowane preparaty sprzyjają powstawaniu łuszczycy, są to sole litu, beta – blokery, NLPZ, inerferon, kortykosteroidy i środki przeciwmalaryczne. Dużym sprzymierzeńcem jest także stres, zła dieta, alkohol i papierosy. Natomiast u osób zakażonych HIV łuszczyca występuje częściej i ma duży gorszy przebieg.
Szczególnie charakterystyczne miejsca, w których występuje łuszczyca, to łokcie i kolana, powierzchnie kończyn górnych i dolnych, okolica lędźwiowo-krzyżowa, tułów, ręce i stopy, owłosiona skóra głowy, fałdy skórne oraz paznokcie.
Wyróżnia się kilka odmian łuszczycy. Łuszczyca drobnogrudkowa występuje przede wszystkim po przebytej infekcji paciorkowcowej u młodych osób. Wykwity są bardzo licznie rozmieszczone i rozsiane symetrycznie na skórze na całym obszarze ciała. Jednak, to łuszczyca plackowata uważana jest za najczęstszą formę choroby. Zmiany są pokryte łuskami, a choroba przebiega przewlekle z okresami zaostrzeń i remisji. Łuszczyca plackowata dosięga dłoni i stóp, w okolicy zmian znajdują się liczne pęknięcia, które utrudniają wykonywanie codziennych czynności i są bardzo oporne na leczenie. Kolejną odmianą jest łuszczyca odwrócona, zlokalizowana w fałdach skórnych, w okolicy zewnętrznych narządów płciowych i odbytu. W okolicy zmian często dochodzi do poważnych podrażnienia skóry, które doprowadzają do powstania pęknięć skóry i wysięk. Łuszczyca owłosionej skóry głowy, to wykwity rumieniowe o różnej wielkości, mogą nawet przechodzić poza linię owłosienia na czoło i kark. Ogniska pokryte są grubymi, twardymi łuskami. Erytrodermia łuszczycowa, to zaczerwienienie i nacieczenie skóry całego ciała, występuje bardzo nasilone złuszczanie naskórka, zwłaszcza w obrębie dłoni i stóp, czasem paznokci. Może jej nawet towarzyszyć podwyższona temperatura ciała. Jedną z częstych odmian jest także łuszczyca paznokci, która często towarzyszy pozostałym zmianom skórnym lub może być jedynym objawem choroby.
Łuszczyca leczenie naturalne
W leczeniu łuszczycy bardzo ważne jest stosowanie leków i dermokosmetyków, ale również eliminowanie czynników, które ją wywołują. Najczęstsze leczenie schorzenia, to zastosowanie terapii sterydowej. Niestety, taka metoda znacząco osłabia organizm, a w dodatku nie eliminuje przyczyn wystąpienia zmian na skórze, a jedynie poprawia stan skóry. Całe szczęście istnieje wiele naturalnych sposobów, które łagodzą przebieg choroby. Do takich metod zalicza się stosowanie olejków eterycznych – olejek rozmarynowy, cytrynowy, i lawendowy. Ważny jest jednak proces ich wytwarzania, gatunek rośliny oraz jej konkretna odmiana, hodowana w odpowiednich warunkach. Jakie są zalety stosowania dermokosmetyków i naturalnych sposobów? Przede wszystkim brak skutków ubocznych, bezpieczeństwo i naturalność.
Równie konieczne przy łuszczycy, jest zmienienie sposobu odżywiania. Bardzo pozytywnie wpływają na skórę kwasy omega 3, takie jak łosoś, sardynka, makrela, śledź, orzechy włoskie, czy siemię lniane. Warto również spożywać fermentowane produkty, które wpłyną pozytywnie na układ odpornościowy. Z menu należy całkowicie usunąć pokarmy wywołujące stan zapalny, czyli używki, cukier, nabiał i czerwone mięso. Niektórym szkodzą przyprawy i niektóre owoce. Naukowcy alarmują także, aby wykluczyć z diety paprykę, pomidory, ziemniaki i bakłażany oraz przejść na dietę bezglutenową i unikać nabiału.
Jak leczyć łuszczyce naturalnie
Czołową pozycję w naturalnej walce z łuszczycą zajmuje aloes, który łagodzi świąd i zaczerwienienie, a także hamuje powstawanie łusek. Sok, żel lub miąższ aplikowany na zmiany skórne łagodzi podrażnienia i przynosi ulgę. Warto także pić sok z aloesu, bo poprawia on odporność i pomaga zwalczać stany zapalne w organizmie. Oprócz tego warto również stosować maści i kremy z wyciągiem z berberysu pospolitego, który zwalcza stany zapalne skóry. Ocet jabłkowy, to kolejny sprzymierzeniec w walce z łuszczycą, nacieranie skóry wacikiem z rozcieńczonym octem łagodzi świąd. Dlaczego tak się dzieje? Ocet jabłkowy jest bogaty w składniki odżywcze, które wspomagają trawienie i obniżają ilość cukru we krwi, a także oczyszczają organizm ze szkodliwych toksyn. Ponadto ocet działa odkażająco i kojąco na rany.
Zdecydowanie warto zaopatrzyć się w sól z Morza Martwego, bo już 15-minutowa kąpiel z jej dodatkiem pomaga pozbyć się łusek i łagodzi swędzenie. Sól wywiera korzystny wpływ na zmiany skórne, ze względu na zawarte w niej pierwiastki, takie jak magnez, mangan, potas, sód, stront, wapń, żelazo, bromek, chlorek, amon, fluorek, jodek, siarczan i węglan. Oprócz tego sól ma działanie niszczące drobnoustroje, reguluje procesy rogowacenia skóry, sprzyja odnowie naskórka, ułatwia gojenia się ran i zapobiega przesuszaniu skóry. Taka kąpiel przynosi ulgę swędzącej i zaczerwienionej skórze. Po kąpieli ważne jest, aby zmiękczyć skórę i łuskę odpowiednim balsamem przeznaczonym do skóry ze zmianami chorobowymi.
Nie tylko kąpiel z solą pomaga na łuszczycę, na pewno masz w kuchni płatki owsiane – 1 szklanka w wannie sprawi, że świąd zostanie złagodzony.
Kolejny naturalny składnik to kurkuma, która jest przeciwzapalna i łagodzi objawy łuszczycy skórnej i stawowej. Składnik aktywny kurkumy, to kurkumina, która może mieć wpływ nawet na zmianę ekspresji genu. Kurkuminę można także przyjmować w formie tabletki.
Niestety również stres i długotrwałe napięcie są czynnikami powodującymi zaostrzenie się choroby. Ważne jest, aby zaakceptować chorobę i łagodzić jej objawy, które poprawią wygląd skóry oraz samopoczucie chorego. Stan wyciszenia pomaga zredukować stres, medytacja, joga i Tai-Chi mają pozytywny wpływ na każdą chorobę immunologiczną. Łuszczyca, to choroba, którą należy nauczyć się kontrolować, bardzo pomocna okazuje się aromaterapia, łagodzące olejki eteryczne róży, rumianku, lawendy, drzewa herbacianego wykorzystuje się do relaksujących masaży i inhalacji.
Łuszczyca i ziołolecznictwo – kilka słów więcej o metodach naturalnych
Priorytetem w walce z łuszczycą są także zioła. Najlepiej jest je zmieszać w identycznych ilościach i zmielić, a parzyć bardzo długo. Napar należy pić małymi porcjami w ciągu dnia. Zioła pobudzają wątrobę i skórę, działają aseptycznie i tonizująco. Popularnymi ziołami pomagającymi w walce z łuszczycą są liście brzozy, skrzypu, perzu, fasoli i akacji. Mieszankę ziół parzy się w termosie przez kilka, a nawet kilkanaście godzin. Z ziół warto sporządzać zarówno napary do picia, jak i do kąpieli oraz do robienia okładów. Oprócz wcześniej wymienionych ziół warto także wybrać rumianek, który łagodzi swędzenie i zaczerwienienie, łopian, który ma właściwości bakteriostatyczne i przeciwgrzybicze, wiesiołek, bo jest bogaty w kwasy omega, a len, bo przyspiesza regenerację naskórka i zmiękcza skórę oraz ostropest plamisty, który wspomaga pracę wątroby, oczyszcza z toksyn i hamuje nadmierny przyrost komórek.
Prawidłowa dieta w przypadku łuszczycy, to dieta alkalizująca, więc białko roślinne i zwierzęce powinno być tylko dodatkiem. Warto spożywać oleje tłoczone na zimno i nierafinowane. Najlepiej zmieszać kilka z nich, bowiem taka mieszanka zawiera dużą ilość nienasyconych kwasów tłuszczowych. Natomiast olejki do stosowania zewnętrznego zawierają wysokie stężenia witaminy A i E oraz kwasów omega. Stosowane miejscowo pomagają pozbyć się łuski i mają działanie pielęgnacyjne. Z oleju rycynowego warto przyrządzić maskę na skórę głowy, która pomoże w usunięciu łuski. Olejek z drzewa herbacianego posiada właściwości antyseptyczne, jako dodatek do szamponów lub kremów pomoże zwalczyć łuszczycę. Inne popularne olejki w walce z chorobą, to olejek z rokitnika, z awokado, z nasion czarnuszki, z kiełków pszenicy oraz z nasion marchwi.
W przypadku chorób skóry, z powodzeniem radzi sobie także sok noni, który wspiera funkcjonowanie gruczołów nadnerczy w okresie wytężonego wysiłku i wzmacnia działanie przeciwwirusowe i przeciwbakteryjne białych krwinek. Kolejnym rozwiązaniem jest zastosowanie olejku pichtowego, który działa na łuszczycę i trądzik, a także zapobiega wypadaniu włosów, likwiduje łupież i pokrzywkę. Papka z zielonej herbaty, to kolejny sprzymierzeniec w walce z łuszczycą. Zieloną herbatę należy najpierw zalać wrzątkiem i odczekać aż się zaparzy. Papkę, która powstała z liści należy przykładać na zmiany skórne.
Kapsaicyna to substancja znajdująca się w papryczkach chilli i to właśnie ona jest odpowiedzialna za ich piekący smak. Dodana do kremów blokuje zakończenia nerwowe, które przenoszą ból. Odkryto również, że zmniejsza stan zapalny, zaczerwienienie i łuszczenie się spowodowane łuszczycą.
Dziegieć jest również dobrą metodą w przypadku łuszczycy. Jest, to gęsta, mazista ciecz o ciemnobrunatnej barwie i o specyficznym, wędzonym zapachu. Dziegieć jest otrzymywany w procesie suchej destylacji kory brzozowej. Idealnie sprawdza się w przypadku wielu chorób, posiada właściwości antyseptyczne i antybakteryjne.
Tak jak, to bywa w przypadku wielu innych chorób, domowe sposoby powinny stanowić uzupełnienie leczenia. Podstawowe leczenie, to przede wszystkim maści złuszczające, maści steroidowe oraz fototerapia.
