by 
Bakterie przeważnie kojarzą się z czymś złym, co wyrządza tylko szkodę i działa na niekorzyść organizmu. Nie jest to prawdą, ponieważ w ludzkim organizmie występują też dobre bakterie, które uczestniczą w wielu bardzo ważnych procesach. Bez ich odpowiedniej ilości organizm nie jest w stanie funkcjonować w sposób prawidłowy. Flora bakteryjna kilku miejsc jest szczególnie istotna, dlatego bardzo ważne jest to, aby wiedzieć jak o nią dbać. Dysbakterioza to nic innego, jak nieprawidłowość związana z brakiem odpowiedniej ilości w organizmie mikrobów. Mają kluczowe znaczenie w utrzymaniu wielu procesów w organizmie na właściwym poziomie. Schorzenie to może być spowodowane wieloma czynnikami, ale najpowszechniejszym z nich są antybiotyki. Oczywiście nie w kontekście ogólnym. Chodzi o sytuacje, w których są one stosowane zbyt często. Antybiotyki działają bowiem zgodnie ze swoją nazwą (z greki: anty-przeciw, bios- życie).
Dysbakterioza – czym tak właściwie jest?
W dobie stosowania antybiotyków na wiele chorób czy infekcji, istnieje poważne ryzyko wystąpienia dysbakteriozy. Warto zatem nieco wgłębić się w ten temat, aby wiedzieć z czym może się wiązać wystąpienie tej choroby.
Jedną z odmian tej dolegliwości jest dysbakterioza jelitowa.
Na początek warto wyjaśnić kwestię związaną z tym, co właściwie znajduje się w jelitach. Jeśli układ trawienny funkcjonuje w sposób prawidłowy, to znajdują się w nim przeróżne bakterie. W jelicie cienkim (które swoją drogą jest elementem wchodzącym w skład całego systemu odpornościowego) występują bakterie tlenowe. Nazywane Streptococcus, Lactobacillus, Veillonella, Clostridium oraz Neisseria. Niestety, ich ilość jest dość skromna, a to dlatego, że to środowisko nie należy do przyjemnych i nie wspomaga rozwoju tych bakterii (a to z uwagi na chociażby dość wysoki stopień zakwaszenia).
Zupełnie inaczej jest w jelicie grubym, w którym bakterie mają bardzo dobre warunki do rozmnażania i rozwoju. Z tego powodu, jest ich tam o wiele więcej, a występują pod nazwą Escherichia coli. W większości są to organizmy beztlenowe, które powinny nie być spotkane w jelicie cienkim.
Dysbakterioza jelitowa występuje właśnie wtedy, kiedy do jelita cienkiego przedostaną się bakterie typu Escherichia coli. Niekoniecznie muszą one pochodzić z jelita cienkiego, mogą one pochodzić z dostarczonego pokarmu bądź wody.
Dysbakterioza jelit – objawy.
Wystąpienia tej choroby nie należy bagatelizować, najpierw jednak warto dowiedzieć się troszkę więcej o tym, jak ją rozpoznawać. Istnieje całkiem sporo objawów dysbakteriozy jelit, a większość ma symptomy pochodzące stricte z tego miejsca.
Bóle brzucha, częste biegunki, uczucie niepełnego wypróżnienia czy zaparcia to część z głównych objawów. Dodatkowymi mogą być spadek apetytu wzdęcia, gazy w jelitach, ale również nudności a nawet wymioty. Jak nietrudno się domyślić, same objawy mogą doprowadzić do poważnych problemów w organizmie oraz stworzyć możliwość pojawienia się, czy rozwoju innym chorobom. Objawy dysbakteriozy jelit mogą również doprowadzić do obniżenia wchłaniania witamin A, D, E i K. Niedostatek witaminy A może spowodować wystąpienie tzw. kurzej ślepoty, czyli problemów z niedowidzeniem o zmierzchu i w nocy, a także do zmian w układzie nerwowym i zmniejszeniu odporności na przeróżne infekcje. Brak witaminy D może przyczynić się do rozwoju osteoporozy, natomiast brak witaminy K skutkuje częstszym pojawianiem się siniaków.
Częste przyczyny dysbakteriozy jelit.
Tak, jak zostało to ujęte na początku artykułu, głównym czynnikiem powodującym występowanie tej choroby, są długotrwałe terapie antybiotykowe (trwające powyżej dwóch tygodni). To jeden z powodów, który doprowadza do częstego występowania tej choroby u chorujących małych dzieci. Powracające zakażenia są najprawdopodobniej związane właśnie z tą chorobą. Inną przyczyną może być też przyjmowanie leków, które redukują wytwarzanie kwasu solnego w żołądku. Co więcej, dysbakterioza jelit występuje po operacyjnym leczeniu choroby wrzodowej. Innymi czynnikami przyczyniającymi się do jej pojawienia jest: niedożywienie, występowanie przewlekłych chorób takich jak nowotwory, ale również wrodzone choroby lub ubytki występujące w przewodzie pokarmowym, ale także tymi, które można nabyć w związku z przeprowadzeniem operacji mającej na celu usunięcie np. części żołądka, czy znacznych części jelit. Niemniej jednak najczęściej choroba ta występuje u osób w podeszłym wieku. Elementami, które podnoszą ryzyko wystąpienia tej choroby, jest:
- Nadużywanie alkoholu
- Palenie wyrobów tytoniowych
- Niezdrowa, uboga w błonnik dieta
- Chemioterapia i radioterapia
- Stres
Występuje jeszcze dysbakterioza pochwy.
Oczywiście dotyczy ona tylko kobiet i jest, podobnie jak ta wyżej opisana efektem zaburzenia właściwej mikroflory. Cierpi na nią w różnym stanie rozwoju, większa część kobiet. Objawy są trudno dostrzegalne, dlatego tak mało kobiet zdaje sobie w ogóle sprawę z tego, że może cierpieć właśnie na tę dolegliwość. Rozpoznać ją można po:
- Szarej lub białej wydzielinie z pochwy
- Nieprzyjemny zapach pochodzący z pochwy, najczęściej po stosunku seksualnym
- niewielki odczyn zapalny tkanek
W tym wypadku dysbakterioza spowodowana jest przez Gardnerella vaginalis. Nie leczy się go tylko w wypadku braku wystąpienia klinicznych objawów, niemniej jednak warto wiedzieć, iż istnieje szansa przeniesienia drogą płciową zakażenia i w efekcie doprowadzenia do dysbakteriozy pochwy.
Mikroflora znajdująca się w pochwie, ma na celu powstrzymanie ewentualnego rozwoju infekcji, oraz jakichkolwiek zmian, które mogłyby doprowadzi do powstania zmian w kontekście organizmów chorobotwórczych. Jeśli u kobiety wystąpi opisywana choroba, to oznacza, że doszło do zaburzenia ilości występujących bakterii. Zwiększa się wtedy natomiast bakterii, które mogą doprowadzić do pojawienia się takich chorób, jak: rzęsistkowica, chlamydioza, czy groźnego rozwoju bakterii saprofitycznych.
Zapobieganie, zwalczanie, leczenie.
To, że choroba w ogóle pojawiła się w ludzkim organizmie, nie oznacza, że jest on skazany na jej rozwój i dalsze powikłania. Pierwszym etapem, czyli zapobieganiem będzie zastosowanie w trakcie terapii antybiotykowej tzw. probiotyków, których celem będzie wzmocnienie flory bakteryjnej. Są one niczym innym jak szczepami bakterii, które będą szczególnie potrzebne organizmowi podczas zażywania antybiotyków. Dodatkowym prewencyjnym, a zarazem wspierającym w czasie występowania środkiem, jest wyprodukowany w warunkach domowych jogurt, który zawierał będzie bakterie takie jak: Steptococcus thermophilus, Lactobacillus bulgaricus, Lactobacillus acidophilus, Bifidobacterium lactis. W najgorszych wypadkach nie obędzie się bez wizyty u specjalisty. Zalecić on może długotrwałą antybiotykoterapię lub inną metodę, która zwalczy złe drobnoustroje i przywróci właściwy porządek bakteryjny.
Bardzo ważne jest wykrycie występującej choroby jak najwcześniej, pozwoli to podjąć odpowiednie kroki jak najszybciej i zapobiec dalszemu rozwojowi choroby. Należy też pamiętać, aby leczyć chorobę w całości, a nie tylko objawy, ponieważ może to być jedynie maskowaniem poważnego problemu. Warto również wyciągnąć wnioski i wykorzystać rady przedstawione w tym tekście, aby zapobiec powstaniu choroby.
