Łysienie plackowate – jak sobie z nim radzić?

Czym jest łysienie plackowate?

Łysienie plackowate to dolegliwość, która  dotyka nawet młode osoby – w przeciwieństwie do łysienia androgenowgo, które większości dotyka mężczyzn į ma podłoże genetyczne. W przypadku łysienia androgenowego sprawa jest znacznie prostsza, jego przyczyną u 95 procent mężczyzn jest wysoki poziom testosteronu. Łysienie plackowate nie jest związane z jedną przyczyną. Problemem może być podłoże nerwowe: długotrwały stres, nagła zmiana klimatu, tragedia rodzinna. Jednak łysienie plackowate może też wiązać się z obniżoną odpornością organizmu – dostaje on sygnał, że należy się „zbroić“. Zaczyna wtedy walkę od środka, niszcząc przy okazji (za pomocą wytwarzanych przeciwciał) własne antygeny. Zostają zaatakowane też mieszki włosowe, wówczas dochodzi do stanu zapalnego, a osłabione włosy wypadają.

Łysienie plackowate związane jest z wieloma chorobami osłabiającymi układ immunologiczny. Mowa tu o różnych alergiach, atopowym zapaleniu skóry, bielactwie, astmie. Bardzo często winowajcą jest Haschimoto, czyli przewlekłe zapalenie tarczycy. Łysienie plackowate może być dziedziczone z pokolenia na pokolenie. Często ofiarami tej przypadłości są osoby chore na zespół Downa. Niezaprzeczalnie tego typu dolegliwość związana jest z podłożem nerwowym.  I choć o łysieniu myśli się głównie w kontekście mężczyzn, może ono dotyczyć również kobiet. Szczególnie gdy chodzi o młodą matkę, która rozpoczyna trudny proces karmienia piersią. Skoki hormonalne spowodowane ciążą, porodem į późniejszym karmieniem, mogą z pewnością odbić się niekorzystnie nie tylko na kondycji psychicznej młodej mamy, lecz także jej zdrowiu. A jak wiadomo, gdy przez tak długi okres czasu narazimy kogoś na tak wielki stres į wysiłek fizyczny, organizm mo że sobie po prostu przestać radzić.

Co jest charakterystyczne w łysieniu plackowatym?

Skąd w takim razie możemy mieć pewność, że mamy do czynienia akurat z tym rodzajem łysienia? Charakterystyczną cechą łysienia plackowatego jest to, że nie ogranicza się ono tylko į wyłącznie do głowy. Włosy mogą wypadać z dowolnego, owłosionego miejsca.

Możemy mieć do czynienia na przykład z łysieniem plackowatym na brwiach.  Niestety łysienie plackowate jest nieuleczalne – problematyczne jest to, że nie ustalono jednej przyczyny į nie jest możliwe szybkie wyeliminowanie problemu.

Symptomy łysienia plackowatego

Możemy być wyczuleni na początkowe symptomy choroby (to duże słowo, lecz ze względu na problematykę leczenia łysienia plackowatego, możemy się nim posłużyć). Przede wszystkim powinniśmy być wyczuleni na najmniejsze plackowate formy na skórze głowy. Pierwszym objawem jest zazwyczaj różnej wielkości (zazwyczaj okrągłe) łyse ślady na głowie, wokół których rosną tzw. włosy wykrzyknikowe – mające połamane końcówki, różniące się od reszty kolorem.

Mylący w tym przypadku jest brak faktycznych śladów stanów zapalnych na skórze, które są tak charakterystyczne chociażby przy atopowym zapaleniu skóry (popularnie określanym jako AZS). Skóra nie wykazuje stanu zapalnego na zewnątrz, nie łuszczy się, ani nie jest czerwona i stanowi to największy problem przy wyborze odpowiedniej metody leczenia. Prócz aspektów estetycznych, jedynym uciążliwym dla nas objawem może być miejscowe swędzenie skóry, w której powypadały włosy. I choć łysienie plackowate nie stanowi wyroku w tym sensie, że włosy zazwyczaj odrastają, są one dużo wrażliwsze niż były pierwotnie. Są więc podwójnie narażone na niekorzystne warunki atmosferyczne, problemy immunologiczne itp. Najważniejszym problemem jest nawrót dolegliwości, który często jest nieunikniony.

Łysienie plackowate złośliwe – skrajne przypadki

Znacznie łatwiej wyleczyć częściowe łysienie plackowate. Gdy obejmuje ono całą powierzchnię skóry głowy, mówimy o łysieniu plackowatym złośliwym. W tym skrajnym przypadku nie jest możliwe zahamowanie choroby, jednak poleca się metodę DCP, jako ostatnią deskę ratunku. DCP, a właściwie difenylocyklopropenon, to alergen, który podany kontaktowo, wywołuje typową reakcję alergiczną, a więc: zaczerwienienie, swędzenie i obrzęk. Jednak oprócz tego, w tym samym czasie organizm dostaje sygnał, że należy w stronę alergenu wysłać białe krwinki. Działają one przeciwzapalnie i wykazują pozytywny wpływ na cebulki włosów, które mogą przestać wypadać. Kluczowe jest tu słowo „mogą”, ponieważ taki stopień zaawansowania tej przypadłości, nie może dawać nadziei na całkowicie wyzbycie się problemu. Mimo tego jest to jak dotąd najskuteczniejsza metoda walki z łysieniem plackowatym.

Oprócz tej metody, poleca się leki immunosupresyjne (kortykosterydy i immunosupresanty), które są ryzykowne. Ich działanie polega na hamowaniu układu odpornościowego (częściowo odpowiadającego za wypadanie włosów). Możemy przez to być podwójnie narażeni na różne infekcje, czy nawet pojawienie się cukrzycy i osteoporozy!

Łysienie plackowate – leczenie

Podjęcie skutecznego i trwałego leczenia w przypadku łysienia plackowatego jest niezwykle skomplikowane. Przede wszystkim należy wybrać się do dobrego specjalisty, najlepiej trychologa. Trychologia to dziedzina ściśle związana z dermatologią. W większości przypadków stosuje się badanie korzenia włosa, aby poznać dokładne przyczyny łysienia oraz inne, niezbędne do podjęcia leczenia informacje. W przypadku całkowitego wyłysienia, konieczna jest biopsja skóry, pobranie jej wycinka do kompleksowej diagnozy i ustalenia odpowiedniego planu leczenia. Metody leczenia są różne, obecnie lekarze często decydują się na  naświetlanie promieniami UVA oraz UVB, które mogą zatrzymać postępy choroby.

Warto wspomnieć też o dosyć egzotycznym zabiegu, jakim jest ostrzykiwanie skóry głowy osoczem bogatopłytkowym. Zabieg ten wykonuje się również na problematycznej skórze twarzy. Polega to na pobraniu pacjentowi krwi z osoczem z ciała oraz dosłowne „ostrzykiwanie”, czyli mikro-nakłucia skóry. Taki zabieg nazywany jest mezoterapią. Można ostrzykiwać skórę nie tylko własnym osoczem – nadają się do tego specjalne mieszanki substancji z witaminami, aminokwasami i mikroelementy. Dzięki temu włosy odrastają zdrowsze, gęste i mocniejsze. Zabieg należy powtarzać 5 razy co 2-3 tygodnie.

Naturalne metody leczenia łysienia plackowatego

Wśród metod polecanych do walki z łysieniem plackowatym znajduje się m.in. naturalna suplementacja witamin: na przykład selenu, cynku, czy nawet… czosnku! Jeśli chodzi o cynk, jest on swego rodzaju „katalizatora”. Kontroluje tworzenie się keratyny w organizmie, ułatwia przyswajanie witaminy A, ale też pobudza układ immunologiczny. Warto rozważyć suplementację cynku, ponieważ ciężko się wchłania. Jeśli chodzi o selen, ma on działanie niezwykle korzystne na układ odpornościowy. Jego niedobór sprawia, że włosy są słabe i łamliwe, a my sami permanentnie zmęczeni. Suplementacja czosnku polecana jest ze względu na szereg jego korzystnych właściwości. Ma on działanie przeciwzapalne, przeciwwirusowe, a ostatnie badania dowodzą, że czosnek może poprawić kondycję włosów i wpłynąć na ich szybki wzrost.

Choć łysienie to temat wstydliwy, nie należy go ignorować. Dzisiejsza medycyna daje wiele możliwości walki z tą chorą lub chociażby jej ograniczenie. Są znane przypadki skutecznej terapii chociażby osoczem (znanym przypadkiem jest lekarz medycyny estetycznej, dr Krzysztof Gojdź). Dlatego oprócz walki z łysieniem plackowatym naturalnymi, znanymi sposobami i suplementacją, warto zasięgnąć opinii dobrego specjalisty, który ukierunkuje nasz plan leczenia, a my zapomnimy o tym, że kiedykolwiek wstydziliśmy się spojrzeć w lustro. Jednym z najbardziej znanym i pozytwynie ocenianym produktem zatrzymującym łysienie jest Follixin.